jueves, 24 de noviembre de 2011

Sabes, te extraño...


Sabes, te extraño
Miro al cielo y te llamo
El suave caer de la tarde
Parece entenderme



Me siento encadenado a tu recuerdo
Te escribo, mis pensamientos más bellos
Son apenas unos minutos que no te veo
Y ya te extraño





Me encierro en le mundo de las ilusiones
A compartir contigo mis tiempos
A abrazar el viento
A soñar despierto con tu amor

Aflora en mí una sonrisa
Cuando mi mente crea tu figura



Cuanto te amo
Que te extraño viéndote cuando te alejas

Aun cuando me dejas tu alma y tu esencia
Cuidándome



Los dos somos un solo amor
Un solo sentido
Y en la calma profunda del sentimiento
Vivimos los dos.


 Ernesto Armas Castellanos

Goală ești simplă, ca o mână de-a ta, netedă, pământeană, rotundă, transparentă, ai linii ca luna, umbre ca pomii, goală ești subțir...