domingo, 11 de diciembre de 2011
LA SOLEDAD DE NUESTRAS ALMAS,..
Mis lágrimas corren por el pecho
dejando la humedad del dolor,
abriendo heridas sin consuelo
mitigando ese amor del tiempo.
Soy viento que lleva tu nombre
soy ola que llega a la costa,
buscando en arenas tibias
soy espuma que sueña tenerte.
La soledad de nuestras almas
buscan desesperadas unirse,
bajo un manto de estrellas
en esta noche de ensueños.
Somos mendigos de amor
que la vida misma separo ,
dejando heridas profundas
lastimando nuestro corazón.
MARGARET ROSE
ARGENTINA
Suscribirse a:
Entradas (Atom)
Goală ești simplă, ca o mână de-a ta, netedă, pământeană, rotundă, transparentă, ai linii ca luna, umbre ca pomii, goală ești subțir...
-
Los Reyes Magos, siguieron (según la tradición) la estrella de navidad hasta Belén, donde adoraron al niño Jesús recién nacido y le rega...
-
Monasterio de Secu Monasterio de Secu ,construido en 1564, fue destruid...
-
Gracias montaña por haberme dado lecciones de vida, por que fatigado he aprendido a gustar el reposo, por que sudando he aprendido a apreci...