martes, 7 de enero de 2014

Celei mai aproape - Para la mas cercana !!


 
De ce-ţi sunt ochii verzi -
Coloarea wagnerianelor motive -
Şi părul negru ca greşeala imaculatelor fecioare?
De ce-ţi sunt buzele pătate de violete trecătoare?
Şi mâinile de ce-ţi sunt albe ca albul tristelor altare
Din Babilon,
Şi din Ninive?

De ce, când plângi,
În plânsu-ţi moare o-ntreagă lume de petale
De trandafiri,
De chiparoase,
De nuferi albi
Şi crizanteme?...
De ce, când plângi,
Cu tine plânge tristeţea blondelor opale,
Iar torţele aprinse-n umbra castelelor medievale
Se sting suflate ca de groaza demoniacelor blesteme?...
De ce, când cânţi,
Cu tine cântă un infinit de armonii
Ce năvălesc tumultoase
Din golul zărilor,
Din astre,
Din zborul păsărilor albe,
Din fundul mărilor albastre,
Din lumea morţilor,
Din lumea părerilor de rău târzii?

Şi când stai ochi în ochi cu-amanţii - poeţi

Ce-ţi cântă ochii,
Părul
Şi buzele -
Când te-nfioară cuvintele ce n-au fost spuse,
Când in penumbra violetă a trioletelor apuse
Pui într-o cumpănă Minciuna
Şi-ntr-altă cumpănă-Adevărul,
De ce te pleci spre cel mai tânăr dintre poeţi,
Şi-i strângi cu sete
În palme capul,
Ca-ntr-o gheară de vultur însetat de sânge,
Şi dinţii tăi
De ce-i pictează, în rozu-obrajilor, motive
Asiriene,
Din poemul trăit de sfintele poete
În noaptea-altarelor păgâne
Din Babilon
Şi din Ninive?...


Ion Minulescu
 
 

 

PARA LA MÁS CERCANA

¿Por qué son tus ojos verdes,
El color de los motivos wagnerianos,
Y tu cabello negro como el error de las vírgenes inmaculadas?
¿Por qué están tus labios manchados de violetas pasajeras?
Y tus manos, ¿por qué son blancas como el blanco de los tristes altares
De Babilonia
Y de Nínive?...

¿Por qué, cuando lloras,
En tu llanto muere todo un mundo de pétalos
De rosas
De nardos,
De lirios blancos
Y de crisantemos?...
¿Por qué ,cuando lloras,
Contigo llora la tristeza de los rubios ópalos,
Y las antorchas prendidas en la sombra de los castillos medievales
Se apagan de un soplo como por el temor a las demoniacas maldiciones?.
¿Por qué, cuando cantas,
Contigo canta un infinito mundo de armonías
Que allanaron tumultuosas
El vacío de los horizontes,
De los astros,
Del vuelo de los pájaros blancos,
Del fondo de los mares azules,
Del mundo de los muertos,
Del mundo de los arrepentimientos tardíos?

Y cuando estás cara a cara con los amantes- poetas

Que cantan a tus ojos,
A tu cabello
Y a tus labios-
Cuando te estremecen las palabras que no han sido dichas;
Cuando la penumbra violeta de las trioletas entra en el ocaso
Y pones en un lado de la balanza la Mentira
Y en el otro la Verdad,
¿Por qué te inclinas hacia el más joven de los poetas
Y le aprietas con sed
La cabeza entre las palmas,
Como en la garra de un águila con sed de sangre?
Y tus dientes,
¿Por qué pintan en el rosado de las mejillas motivos
Asirios
Del poema vivido por las santas poetisas
En la noche de los altares paganos,
En Babilonia
Y en Nínive?...
 
 
Traducción de Nicoleta Ilie y Beatriz Estrada
 

Goală ești simplă, ca o mână de-a ta, netedă, pământeană, rotundă, transparentă, ai linii ca luna, umbre ca pomii, goală ești subțir...